بی کمپلکس

وقتی دیدم دلش نمی خواهد من گریه کنم بیش تر گریه کردم..تنها چیزی که حالم را بهتر می کرد این بود که حال او را بد کنم...دیگر داشتم های های گریه می کردم...بینِ گریه کردنِ معمولی و های های گریه کردن خیلی فرق هست..گریه ی معمولی موقعی است که آدم خیلی آهسته ناله می کند و از چشمهایش اشک می آید..اما های های گریه کردن یعنی آدم با صدای بلند نفس نفس می زند و از دماغش آب راه می افتد و همه ی اهلِ محل هم صدایش را می شنوند!

...باربارا پارک، از من نخواهید لبخند بزنم...

.

.

پ.ن.١:قبول کنید که گاهی اوقات تنها راهِ بهتر شدن حالِ آدم این است که برود و کسی را که حالش را بد کرده پیدا کند و حالش را بگیرد تا مرهمی شود بر حالِ خرابش...حالا شما اصلا اسمش را بگذارید بدجنسی...

پ.ن.٢: لکن اگر عرضه ی این کار را هم نداشته باشید که آن را به سایر دلایل حال خرابتان اضافه کنید تا بعد...