بی کمپلکس

روایت شده است: هنگامی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، فاطمه سلام الله علیها را از شهادت فرزندش، حسین علیه السلام و آن مصائبی که بر آن حضرت می رود، آگاه نمود، آن بانو گریه ی شدیدی کردند و عرض کردند: پدر جان چه زمانی چنین مصائبی رخ می دهد؟ فرمودند: در آن زمان که من و تو و علی در دنیا نیستیم. گریه ی حضرت زهرا سلام الله علیها شدیدتر شد و عرض کردند: پدرجان پس چه کسی برای حسینم گریه خواهد کرد و چه کسی برای او اقامه ی عزا خواهد کرد؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: ای فاطمه زنان امت من بر زنان اهل بیت من و مردان ایشان بر مردان اهل بیت من، گریه خواهند کرد؛ همه ساله نسلی از پسِ نسلی دیگر عزاداری را تجدید می کنند. هنگامی که روز قیامت فرا رسد، تو زنان امت مرا شفاعت خواهی کرد و من مردان آنان را شفاعت خواهم کرد. هر کسی از ایشان که در مصیبت حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت می کنیم. ای فاطمه هر چشمی فردای قیامت گریان است جز چشمی که در مصیبت حسین گریه کند که همانا او خندان است و به نعمت های بهشت بشارت داده خواهد شد...

...بحارالانوار، جلد٤٤ ص ٢٩٢..