.
.
.
صدایی از درون با من می گوید شروع فصلِ بی رحمِ تنهایی ست...
۵ نظر
۰۴ فروردين ۹۳ ، ۰۷:۲۳
درباره این عبارت هیچ توضیحی هم ندارم ...همین طور آدم از بعضی از حرف ها خوشش می آید... مثلا بروم توی دشت بعد هیچ کس نباشد.. درخت نباشد..پرنده نباشد...فقط کوه باشد که صدایم بپیچد و یک جورِ محزون تری به خودم برگردد...همین.
بس که همپایش غم و ادبار می آید فرود
بر سر من عید چون آوار می آید فرود...
...مهدی اخوان ثالث...
پ.ن.١: در همان روزهایِ با تو مانده ام مرا نو روز به کار نیاید!
پ.ن.٢: در این مهمانی بازی های عید از حالم کسی اگر پرسید... دروغش پای تو...
پ.ن.٣: بخوابم...صبح که بلند شدم ببینم میتونم با دهن آهنگ آبی کیشلوفسکی بزنم خواهشا...