تو نشستی کنار دلهره ات؟
شده اندیشه ی کسی خوره ات؟
شده از عمق سینه ها آه کنی؟
مثل دیوانه ها نگاه کنی ؟
.
.
.
پ.ن: و ایاک النستعین...
۰۸ اسفند ۹۲ ، ۰۸:۵۵
تو نشستی کنار دلهره ات؟
شده اندیشه ی کسی خوره ات؟
شده از عمق سینه ها آه کنی؟
مثل دیوانه ها نگاه کنی ؟
.
.
.
پ.ن: و ایاک النستعین...
.
.
.
ای گنج نوشدارو با خستگان نگه کن
مرهم به دست و ما را مجروح می گذاری...
نقل است که از بزرگان بصره یکی در آمد و بر بالین او نشست و دنیا را می نکوهید سخت. رابعه گفت: تو سخت دنیا دوست می داری.اگر دوستش نمی داری چندینش یاد نکردی...اگر از دنیا فارغ بودی به نیک و بد او (توجه) نکردی. اما از آن یاد می کنی که من احب شیئاً اکثر ذکره. هر که چیزی دوست دارد ذکر آن بسی کند...
...تذکرة الاولیاء، ذکر رابعه عدویه...
از جفای تو منِ زار چو رفتم، رفتم
لطف کن لطف... که این بار چو رفتم، رفتم...
پ.ن: یَعلم الله که از دستِ غمت جان نبرم...
جان نخواهد بُردن از تو هیچ دل
شهر بگرفتی به صحرا می روی...
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی... من لی غیرک...
از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد
می برم جور تو تا وُسع و توانم باشد...
پ.ن: بریدی و نبریدم...هنوز...
مردمِ افغانستان هم زبانی دارند به غایت صحیح. مِن بابِ مثال در زبان افغانی به جای حال و احوال پرسیدن از عبارت حال و احوال گرفتن استفاده می شود.
این از برایِ آن گفتم که برخی هم هستند که تلفن میزنند صرفا جهتِ حال گیری!
.
.
.
آن یارِ نکوی من بگرفت گلوی من
گفتا که چه می خواهی گفتم که همین خواهم...
اشتباه اول من این بود که به تو اعتماد کردم. اشتباه دوم من این بود که عاشقت شدم.اشتباه سوم من این بود که فکر می کردم با تو خوشبخت میشم.اشتباه بعدی من این بود که تو رو صد بار بخشیدم.اشتباه هزارم من این بود که هیچ وقت خودم رو از پنجره پرت نکردم بیرون... هنوز هم دارم اشتباه می کنم که با تو حرف می زنم...
...تهران در بعد از ظهر، مصطفی مستور...
پ. ن.١: می دانم آخر یکی از همین شب ها که خوابم نمی بَرَد خواهم مرد... یکی از همین صبح ها که بهانه ای برای بیرون آمدن از زیرِ پتو ندارم...یکی از همین بعد از ظهرهای سرد برفی که در خانه مانده ام...
پ.ن.٢: چرا هر کس که به های و هوی دنیا دل نمی دهد می شود بی سر و پا؟
پ.ن.٣: با صدهزار مردم تنهایی... بی صدهزار مردم تنهایی...
.
.
.
گر من از چشم همه خلق بیفتم سهل است
تو مپندار که مخذولِ تو را ناصر نیست...
.
.
.
گرچه دانم که به وصلت نرسم بازنگردم
تا در این راه بمیرم که طلبکار تو باشم...
بعدالتحریر: پشیمان شدم که فقط از سعدی بگویم لذا از حبّ خواهم نوشت که ما أصابنی البلاء الّا مِن الحبّ...